Skróty te w jednolitym systemie stenografii polskiej Ryszarda Łazarskiego wyglądają tak:
Jak widać, skróty te są podobne, mogą więc być łatwo mylone.
Skrót „na” jest najłatwiejszy do zapamiętania: to regularny skrót polegający na zastąpieniu całego wyrazu znakiem pierwszej głoski (litery):
Tym samym metoda odkrywania reguł [metoda odkrywania reguł] pozwoliła nam zapamiętać ten skrót. Sposobem na zapamiętanie znaku „n” może być z kolei odkrywanie podobieństw [metoda odkrywania podobieństw]: znak „n” przypomina wielką literę „N” oraz małą, pisaną literę n.
Skrót „ten” jest nieregularny: znak „n” nie znajduje się w pozycji, w której jest zapisywany w formie nieskróconej:
‒ powinien znajdować się w połowie pola (sposób łączenia oznaczający „e”), a nie na linii średniej.
Sposobem na zapamiętanie tego skrótu mogą być quasi-reguły [metoda quasi-reguł]: skrót „ten” zapisuje się znakiem „n” na linii średniej, ponieważ:
1) nie można tego wyrazu skrócić do pierwszej litery „t”, ponieważ znak „t” jest już skrótem dla „to” we frazie „to jest”; jedyną możliwością jest skrócenie do „n”;
2) znak „n” oznaczający „ten” nie może być zapisany na linii głównej, gdyż tak wygląda skrót dla „na”;
3) znak „n” jako skrót „ten” znajduje się na linii średniej, ponieważ na tej linii zapisuje się zwykle znaki oznaczające końcowe litery (głoski) wyrazów skracanych.
Nie trzeba zapamiętywać wszystkich powyższych quasi-reguł: 3. jest najważniejsza. Nie objaśnia wszystkich skrótów nieregularnych, ale nie to jest istotne w metodzie quasi-reguł, lecz zrozumienie, dlaczego akurat znak „n” jest zapisany na linii średniej, a nie między linią średnią i główną.
Sposobem na zapamiętanie skrótu „nowy” może być również quasi-reguła. Otóż skrót ten przypomina początek wyrazu w formie nieskróconej:
(uniesienie znaku „n” jest sposobem łączenia oznaczającym samogłoskę „o”, pozostałe znaki to „w” i wydłużenie górne oznaczające „i-y”). Tak więc „n” pod linią średnią jest zgodną z regułami stenograficznymi pozycją tego znaku w łączeniu oznaczającym „o”. Jednak samogłoska ta jest jeszcze dodatkowo zaznaczona wydłużeniem znaku „n” w prawo o pół miary (pół kratki), co ‒ również zgodnie z regułami stenograficznymi ‒ oznacza, dodatkowo, samogłoskę (literę) „o”. Tak więc skrót „nowy” jest regularnym skrótem polegającym na zastąpieniu całego wyrazu pierwszymi 2 głoskami, które zapisane są w tym miejscu, w którym pojawiają się w formie nieskróconej. Końcowe „o” w skrócie wynika z reguł zapisu samogłosek na końcu wyrazów: zaznacza się te samogłoski (z kilkoma wyjątkami).
Niechcący trafiłam na ta stronę. Uczylam się w roku 1964/65 stenografii. Zeszyt w 3 linie , ołówek miękki chyba HB 2 już nie pamietam. Pamiętam tylko , ze był to system Palińskiego. Była obowiązkowa w programie nauczania. dla sekretarek. Powiem, ze to coś fajnego. Szkoda tylko, że w życiu codziennym później mi sie nie przydała bo szybko zastąpiła ja technika. Mam tylko satysfakcję, że coś umie innego. Fajnie się czytało teksty napisane przez autora bo nie wiadomo było o co tam chodzi na pierwszy rzut. Warunek trzeba było znać alfabet w tym systemie.aby sobie czytać.
OdpowiedzUsuń